Roman Bartoszcze: krótki biogram
Roman Bolesław Bartoszcze, urodzony 9 grudnia 1946 roku w Jaroszewicach, był postacią niezwykle barwną i wpływową na polskiej scenie politycznej i społecznej, zwłaszcza w okresie PRL i transformacji ustrojowej. Z zawodu rolnik, prowadził kilkunastohektarowe gospodarstwo rolne w Sławęcinie, co stanowiło fundament jego życia i działalności. Jego losy nierozerwalnie związane były z walką o wolność i prawa obywatelskie, co uplasowało go w gronie bohaterów opozycji antykomunistycznej. Zmarł 31 grudnia 2015 roku w Inowrocławiu, pozostawiając po sobie dziedzictwo lucha o niepodległą i demokratyczną Polskę. Działalność Romana Bartoszcze wykraczała poza zwykłe zaangażowanie polityczne; był on symbolem oporu rolników i głosem tych, którzy pragnęli zmian. Jego życie to historia determinacji, odwagi i niezłomności w dążeniu do ideałów wolności i sprawiedliwości.
Młodość i początki działalności politycznej
Młodość Romana Bartoszcze przypadła na okres PRL, czas, w którym aktywność polityczna była ściśle kontrolowana przez władze. Pomimo tego, już w latach 1969-1980, zanim jeszcze odszedł od nich z powodów ideowych, był członkiem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego (ZSL). Wystąpienie z tej partii było wyrazem narastającego sprzeciwu wobec reżimu i jego polityki, która coraz bardziej oddalała się od autentycznych potrzeb ludności wiejskiej. Ten etap jego życia stanowił wstęp do późniejszej, bardziej radykalnej działalności opozycyjnej, gdzie Roman Bartoszcze zaczął odgrywać kluczową rolę w kształtowaniu alternatywnych nurtów politycznych i społecznych. Jego doświadczenia z ZSL pozwoliły mu zyskać wgląd w mechanizmy funkcjonowania władzy ludowej, co niewątpliwie wpłynęło na jego przyszłe działania jako polityka i działacza opozycji.
Działalność w „Solidarności” i opozycji antykomunistycznej
Przełomowym momentem w życiu Romana Bartoszcze, który na trwałe wpisał go w historię polskiej opozycji, była jego aktywność w ruchu „Solidarności”. W 1980 roku stał się jednym z liderów „Solidarności Chłopskiej”, a następnie aktywnie działał w Niezależnym Samorządnym Związku Zawodowym Rolników Indywidualnych „Solidarność”. To właśnie w tym okresie Roman Bartoszcze wykazał się szczególną odwagą i determinacją. Zainicjował strajk okupacyjny rolników w Bydgoszczy 16 marca 1981 roku, mający na celu wymuszenie rejestracji rolniczej „Solidarności”. Był to jeden z kluczowych momentów w walce o prawa rolników i demokratyzację życia społecznego w PRL. Jego zaangażowanie i postawa sprawiły, że stał się on rozpoznawalną postacią w kręgach opozycyjnych, a jego nazwisko stało się synonimem oporu wobec władzy komunistycznej.
Droga do Sejmu i działalność parlamentarna
Po przełomie politycznym 1989 roku, który otworzył drogę do demokracji, Roman Bartoszcze aktywnie włączył się w budowę nowej Polski. Jego doświadczenie i zaangażowanie sprawiły, że szybko znalazł się na scenie politycznej, pełniąc ważne funkcje i reprezentując interesy swoich wyborców. Jego droga do parlamentu była dowodem uznania dla jego dotychczasowej działalności opozycyjnej i jego wizji rozwoju kraju.
Pierwszy prezes PSL po 1990 roku
Po upadku komunizmu i odrodzeniu demokratycznych partii politycznych, Roman Bartoszcze odegrał kluczową rolę w reaktywacji Polskiego Stronnictwa Ludowego. W 1990 roku został pierwszym prezesem Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL) odrodzonego w nowej, demokratycznej Polsce. Jego przywództwo w tym okresie było niezwykle ważne dla kształtowania się nowej tożsamości ludowców i ich miejsca w systemie politycznym. Pod jego kierownictwem partia starała się nawiązać do swoich tradycji, jednocześnie odpowiadając na wyzwania transformacji ustrojowej. Działalność Romana Bartoszcze jako prezesa PSL miała istotny wpływ na kształtowanie się polskiej sceny politycznej w pierwszych latach po zmianach.
Kandydat na prezydenta i założyciel „Ojcowizny”
Zaangażowanie Romana Bartoszcze w życie publiczne nie ograniczało się jedynie do kierowania partią. W 1990 roku podjął się wyzwania kandydowania na urząd prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Choć nie zwyciężył w wyborach, uzyskując 7,15% głosów i zajmując 5. miejsce, jego start był ważnym sygnałem dla polskiej sceny politycznej i dowodem jego ambicji oraz wizji przyszłości kraju. Po tych wyborach, w 1991 roku, Roman Bartoszcze odszedł z PSL, aby założyć własne ugrupowanie – Polskie Forum Ludowo-Chrześcijańskie „Ojcowizna”. Ta decyzja świadczyła o jego niezależności i dążeniu do stworzenia formacji opartej na wartościach, które uważał za kluczowe dla rozwoju Polski. Następnie, po raz drugi uzyskał mandat poselski, tym razem z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum, co potwierdziło jego trwałą obecność w polityce.
Ważne wydarzenia związane z Romanem Bartoszcze
Życie Romana Bartoszcze było naznaczone szeregiem doniosłych wydarzeń, które miały wpływ nie tylko na jego osobistą historię, ale także na dzieje Polski w trudnym okresie walki o wolność. Jego postawa w obliczu represji i determinacja w dążeniu do celów stały się inspiracją dla wielu.
Strajk okupacyjny w Bydgoszczy
Jednym z najbardziej symbolicznych aktów oporu zainicjowanych przez Romana Bartoszcze był strajk okupacyjny rolników w Bydgoszczy, który rozpoczął się 16 marca 1981 roku. Była to odpowiedź na odmowę rejestracji przez władze PRL niezależnego związku zawodowego rolników indywidualnych. Strajk ten, trwający wiele dni i angażujący znaczną liczbę rolników, był kluczowy dla uznania przez reżim praw środowiska wiejskiego do samostanowienia i tworzenia własnych organizacji. Działania Romana Bartoszcze w tym okresie pokazały siłę zorganizowanego rolnika i jego determinację w walce o podstawowe prawa obywatelskie. Wydarzenia bydgoskie na trwałe wpisały się w historię Polski jako przykład skutecznego oporu przeciwko władzy.
Internowanie w stanie wojennym
Okres stanu wojennego, wprowadzony 16 grudnia 1981 roku, przyniósł ze sobą falę represji wobec działaczy Solidarności i opozycji. Roman Bartoszcze, jako jeden z liderów NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność”, znalazł się wśród internowanych. Spędził ponad dwa miesiące w ośrodkach odosobnienia. Mimo tego brutalnego traktowania i próby złamania ducha oporu, Roman Bartoszcze nie ugiął się. Po zwolnieniu z internowania kontynuował swoją działalność, aktywnie działając w Ogólnopolskim Komitecie Oporu Rolników i współtworząc podziemne pismo „Żywią i bronią”. Jego postawa w tym trudnym czasie jest świadectwem niezwykłej odwagi i przywiązania do ideałów wolności.
Odznaczenia i dziedzictwo
Działalność Romana Bartoszcze na rzecz wolnej Polski została doceniona licznymi odznaczeniami państwowymi. Jego dziedzictwo to nie tylko zasługi polityczne, ale przede wszystkim niezłomna postawa w walce o demokrację i prawa obywatelskie, która stanowi inspirację dla kolejnych pokoleń.
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
W uznaniu zasług dla Rzeczypospolitej Polskiej, Roman Bartoszcze został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. To jedno z najwyższych polskich odznaczeń cywilnych, przyznawane za wybitne osiągnięcia w służbie państwu i narodowi. Wręczenie tego orderu w 2006 roku było symbolicznym uhonorowaniem jego wieloletniej, trudnej i często niebezpiecznej drogi jako działacza opozycji, rolnika zaangażowanego w sprawy społeczne oraz polityka. To odznaczenie podkreśla jego znaczący wkład w budowę demokratycznej Polski i walkę o jej wolność.
Krzyż Wolności i Solidarności
Szczególnie ważnym odznaczeniem, przyznanym Romanowi Bartoszcze pośmiertnie w 2016 roku, jest Krzyż Wolności i Solidarności. To odznaczenie przyznawane jest osobom zasłużonym dla odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności oraz zaangażowanym w działalność na rzecz wolności i praw człowieka w okresie PRL. Nadanie Krzyża Wolności i Solidarności jest wyrazem najwyższego uznania dla jego odwagi, determinacji i poświęcenia w walce z reżimem komunistycznym, zwłaszcza w kontekście jego działalności w „Solidarności” i walki o prawa rolników. Jego brat, Piotr Bartoszcze, również będący działaczem opozycji i zamordowany prawdopodobnie przez SB, również byłby godnym nosicielem tego odznaczenia, co podkreśla tragiczne losy rodziny w walce o wolność. Dziedzictwo Romana Bartoszcze żyje w pamięci o jego czynach i wartościach, którymi się kierował.
Dodaj komentarz